Sjonke vliegt!!!!

Jaja....het geweldige verrassingscadeau dat ik in januari van mijn man kreeg (klik), is inmiddels uitgevoerd. Ik heb voor het eerst in mijn leven gevlogen en het was helemaal geweldig!!!

Zaterdag 7 juni was de dag van mijn luchtdoop. Om half 2 's middags ging het gebeuren. De ochtend begon heel erg zonnig en wolkenloos en ik hoopte natuurlijk dat dit de hele dag zo zou blijven. Tegen half 12 begon ik hem wel heel erg te knijpen en schoten er allerlei doemscenario's door mijn hoofd......ik ben nu eenmaal een paniekmiep. Ik heb niet voor niks nog nooit gevlogen......
Ondanks de zenuwen heb ik toch een aardige maaltijd naar binnen gewerkt, want met een lege maag de lucht in leek me niet verstandig. Helaas was er toen we richting Seppe (Bosschenhoofd) reden allang geen zon meer te zien. Die zat verscholen achter een somber en grijs wolkendek. Gelukkig stelde oudste zoon mij gerust....we zouden onder die wolken blijven en het uitzicht zou evenzogoed spectaculair zijn.

Toen de piloot gearriveerd was en we (oudste zoon en dochter vlogen mee) richting vliegtuig liepen, waren mijn knietjes niet zo stabiel meer. Ik kon niet eens meer een samenhangend antwoord geven toen de piloot vroeg welke richting we uit wilden.

Q

Het kwam allemaal goed!! Want op het moment dat ik zag dat we los waren van de grond, kwam er een soort van zen-gevoel over me heen. Er bestond niets of niemand, ik had af en toe stemmen in mijn hoofd en dat bleek dan de piloot te zijn die iets zei, maar daar kreeg ik niet veel van mee. Waarschijnlijk werkte mij koptelefoon niet helemaal goed. Who cares....ik zat helemaal in het moment en genoot met volle teugen. Grappig dat mijn dochter mij 'betrapte' op het maken van een vliegtuigselfie ;-)

Uiteraard zijn we over ons huis gevlogen. In 1 van deze miniatuurhuisjes woon ik.......

We hebben heel wat plaatjes geschoten. Teveel om hier allemaal te plaatsen. Ik persoonlijk vind dat wij een heel fotogeniek landje hebben. Zie je normaal niks van omdat we zo plat zijn.....letterlijk. Heel bijzonder vond ik het stervormige Willemstad. Toch valt het niet mee om goeie foto's te maken, want die vleugel hè...die zit regelmatig vreselijk in de weg........

Na een half uurtje vliegen landden we weer veilig en wel op Seppe Airport (of eigenlijk heet het inmiddels Breda International Airport) en was ik een geweldige ervaring rijker. Zeer zeker voor herhaling vatbaar. En dat die zon niet scheen was achteraf helemaal niet erg....man oh man, wat is het warm in zo'n vliegtuigje....